Idea deinstytucjonalizacji wywołuje niepewność zarówno wśród mieszkańców DPSów jak i kadry zarządzającej placówkami. Aby sprostać temu wyzwaniu należy zindywidualizować plan usamodzielniania się pensjonariuszy Domów Opieki Społecznej w odniesieniu do: - motywacji działania - chęci samorealizacji - poziomu samoobsługi - dbania o własne zdrowie - potrzeby stałego kontaktu ze specjalistami (z lekarzem, psychologiem, itp.) - racjonalnego gospodarowania budżetem - dbania o porządek - podjęcia i utrzymania zatrudnienia, jeśli to możliwe - umiejętności nawiązywania i podtrzymywania kontaktów międzyludzkich - asertywności. Analizując potrzeby mieszkańców, warto rozpatrzyć pozyskiwanie dofinansowania na realizacje projektów. W ramach tychże możemy stworzyć np. cykl warsztatów usamodzielniających, które przygotują pensjonariuszy do zatrudnienia, pozyskać finanse dla osób prowadzących warsztaty, doposażyć trenerów w odpowiedni sprzęt, ubrania robocze, przeszkolić kadrę, zapewnić podopiecznym zmiany w zakresie wyglądu (fryzjer, kosmetyczka, stylistka), zadbać o kontakt z doradcą zawodowym itp.). Aby zabezpieczyć potrzeby pensjonariuszy należy pomyśleć również o przeprowadzeniu warsztatów kulinarnych, porządkowych, ogrodniczych, racjonalnego gospodarowania budżetem, obsługi komputera i korzystania z internetu. Ciekawym pomysłem będzie również przeprowadzenie warsztatów z zakresu przeciwdziałania uzależnieniom, które będą wsparciem dla osób mających w przeszłości problemy z nadużywaniem różnego rodzaju używek oraz dla pensjonariuszy, którzy nie mieli takich problemów, ale mając kontakt z takimi osobami, będą wiedzieli jak się ustrzec przed ich złym wpływem, jak odmawiać. Równie ważnym aspektem samodzielnego życia jest nauczenie się różnych form spędzania wolnego czasu. Należy pokazać mieszkańcom jak i gdzie spędzić ten czas, np. uprawiając sport, odwiedzając kina, teatry, muzea, restauracje. Należy mieć świadomość, że deinstytucjonalizacja będzie dotyczyła tylko pewnej grupy mieszkańców, którym pozwoli na to stan zdrowia i którzy znajdą w sobie chęć do usamodzielniania się. Niewątpliwym wyzwaniem dla pensjonariuszy będzie kontakt z lekarzami, załatwianie spraw urzędowych, obsługa prawna itp. Z pewnością tego typu potrzeby należałoby zaspokajać przy współpracy z DPS-em, wykwalifikowaną kadrą czy wolontariuszami. Idea deinstytucjonalizacji ma na celu zminimalizować potrzeby korzystania z usług stacjonarnych. Należy jednak mieć na względzie fakt, że w żadnym europejskim kraju nie udało się doprowadzić do likwidacji opieki całodobowej.
Źródło: „Niezależność mieszkańców” Anna Herman, periodyk: Dom Pomocy Społecznej Nr 2(40) marzec-kwiecień 2023
Autor: Anna